Hello there, I just wanted to ask how you're doing

Please come in, don’t be shy. I’m happy to see you here. 

How have you been feeling lately?

You don’t have to answer this question out loud. It’s okay.

Let’s just take a deep breath. Relax your shoulders. 

Feel free to have a look around. 

In here, you can make yourself comfortable. 

Take all the time you need.

Tijdens de 6de editie van het Pilar ASAP Festival transformeert de exporuimte tot een Consol(id)ation Room. Wat onze current mood ook moge zijn – gelukkig, gestresseerd, zelfverzekerd, bezorgd of iets daartussenin – de tentoonstelling biedt een moment om te ontsnappen aan de schijnbaar onvermijdelijke stormloop aan dagdagelijkse activiteiten. Naarmate de getoonde kunstwerken het gesprek openen over onderwerpen zoals mentaal welzijn, zelfzorg en het uiten van emoties, vinden we mogelijk troost in het besef dat we niet alleen zijn met bepaalde gevoelens.

Batsheva Ross (°1977) hanteert een contemplatieve benadering van het dagelijkse leven en geeft daar in haar artistieke praktijk uiting aan met behulp van diverse media, waaronder beeldhouwkunst, video, schilderen, tekenen en schrijven. De kunstenares, die momenteel gevestigd is in Brussel, werd geboren in Jerusalem en haalt inspiratie uit haar persoonlijke religieuze opvoeding. Door middel van haar kunst onderzoekt ze existentiële kwesties, die raken aan epistemologie, ethiek en mystiek. Deze onderwerpen omvatten reflecties over de kwestie van autoriteit, hedendaagse zoektochten naar spirituele verlossing en de complexiteit van zorg binnen een kapitalistische structuur. In Pilar toon Batsheva Ross een selectie van schilderijen uit de series Fitness Studies (2019-2020).

Eric Vanuytven (°1980) creëert interactieve happenings die een gevoel van eenheid scheppen tussen mensen. Met recente projecten zoals Night Shop Chez Madeleine en Scar The Car positioneert hij zichzelf op speelse wijze op de grens tussen kunst en gemeenschap. Ruimte maken voor dialoog, een collectieve geest oproepen en buiten de muren van de traditionele kunstinstituten treden, zijn de drijvende krachten achter zijn artistieke praktijken. Naast de video Car Cave (2019) met beelden van het Scar The Car project, presenteert Eric Vanuytven het transmuterende object Urn (2020) en nodigt ons uit om deel te nemen aan het ritueel.

Laura Basterra Sanz (°1979) maakt schilderijen, tekeningen, collages en tekstuele werken die ontstaan vanuit een energieke, emotionele impulsiviteit en geïnspireerd zijn op haar dagelijkse ervaringen. De ene keer ligt intuïtie aan de basis van haar werken, dan weer geven ze uiting aan de verwerking van emotionele reacties op externe factoren die de kunstenares uit balans halen. Door het gebruik van penselen en kleuren in haar atelier doet ze een poging om de mensheid te begrijpen probeert ze om imperfecties te accepteren. Het oeuvre geeft uiting aan een visuele complexiteit dankzij kleuren en verfstreken die variëren tussen bruut en delicaat; licht en donker; grof en glad; dik en doorschijnend; krachtig en geruststellend. Tijdens de huidige tentoonstelling zijn zowel de abstracte als de tekstuele kenmerken van Laura Basterra Sanz’ artistieke praktijk gerepresenteerd in de werken I Wish I Could Be Me (2020) en The Way It Used To Be (2022).

Margot Van den Berghe (°1999) is een veelbelovende textielkunstenaar en ontwerper. Tekeningen, schetsen en schilderijen van haar hand vormen de basis van haar artistieke praktijk. Door ze te plooien en te vervormen, worden ze een bron van inspiratie voor haar grotere textielwerken, die ze zowel machinaal als handmatig creëert. Onbewust kiest ze voor langzame technieken bij de uitvoering van haar ideeën. Dankzij de traagheid van het medium is het creatieproces haast een persoonlijke vorm van meditatie voor de kunstenares. Margot Van den Berghe beschouwt textuur en tactiliteit als een essentieel onderdeel van het medium textiel. In de tentoonstelling installeerde ze een zachte omgeving die uitnodigt om aangeraakt en beleefd te worden door de bezoekers. De gepresenteerde werken werden gecreëerd tijdens haar huidige residentieperiode in Barak Lili M, de kunstenaarsateliers van Pilar.

Nina Van Denbempt (°1989) verbeeldt het oncomfortabele gevoel van het mens-zijn in deze wereld. Thema’s zoals angst, falen, schaamte, existentiële bezorgdheid, eenzaamheid, mentale gezondheid en feminisme liggen de kunstenares nauw aan het hart en sluiten aan bij gebeurtenissen die plaatsvinden in haar eigen leven. Deze onderwerpen vertaalt ze naar een brede waaier aan artistieke uitingsvormen, zoals schilderen, stripverhalen tekenen, sculpturen creëren, een altaar bouwen, schrijven, muziek spelen, performances maken met vrienden en het ontwerpen van kostuums. Een doe-het-zelf aanpak kenmerkt haar oeuvre, waarbij visuele invloeden uit de popcultuur - zoals glitter en vrolijke kleuren - paradoxaal genoeg uiting geven aan donkere gedachten en een verlangen naar een diepere connectie. Ze zet haar kunst in als een tegengif voor ironie en als een persoonlijke manier om de verlammende effecten van angst en schaamte tegen te gaan. De tentoonstelling zet Nina Van Denbempts sculptuur SUPERBROKEN SUPERHUMAN (2021) in de schijnwerper, een werk dat ze maakte tijdens haar residentie in Barak Lili M en dat tijdelijk deel uitmaakt van het Humanistisch Sculpturenpark van de VUB.

Kunstenaarsduo Sarah & Charles (°1981 en °1979) reflecteert over de verhoudingen tussen realiteit en fictie. Ze halen niet enkel inspiratie uit de wereld van entertainment en de onzichtbare structuren die erachter verscholen gaan, maar verkennen ook onze banden met de virtuele wereld, artificiële intelligentie (AI) en augmented reality. Onderwerpen en genres zoals verbeelding, schijn, het verhaal binnen het verhaal, de filmische ervaring, de opschorting van ongeloof en muziek komen op een speelse en bedachtzame wijze aan bod in hun artistieke praktijk. In Pilar richten Sarah & Charles hun blik eerder inwaarts en beschouwen ze de positie van het individu. De dialogen van de video In The Hands of Puppets (2019) zijn gebaseerd op gesprekken met patiënten en verzorgers in een instelling voor geestelijke gezondheidszorg.