Rainbow - Nazanin Fakoor

De Iraanse Nazanin Fakoor ging voor haar creatie aan de slag met The Conference of the Birds, een literair meesterwerk van de Perzische mystieke dichter Farid ud-Din Attar. In het verhaal van Attar zoeken duizenden vogels naar Simorgh, de mythische vogel die de waarheid symboliseert. Na veel ontberingen op hun reis bereiken slechts 30 vogels het einde van hun zoektocht. Pas dan beseffen ze dat ze zelf de Si (dertig) morgh (vogels) zijn.

Deze prachtige poëzie vormt de basis voor het libretto van Rainbow. De muziek werd geschreven door de Iraanse componist Aftab Darvishi voor het Swara Ensemble. De meeslepende installatie weerspiegelt letterlijk onze verschillen en meerdere identiteiten. Op deze manier reflecteert Fakoor op de mythe van een duidelijke nationale identiteit en de viering van verschil.

Rainbow is een project dat identiteit en zijn vele facetten in twijfel trekt. Vergelijkbaar met regenbogen, gevormd door de weerkaatsing en verstrooiing van zonlicht, zijn we allemaal het resultaat van een oneindige hoeveelheid weerkaatsingen van de ontmoetingen die zich door de geschiedenis heen hebben verzameld. Onze identiteit is meervoudig, maar we worden voortdurend geconfronteerd met een vereenvoudigde categorisering.

Nazanin Fakoor is een beeldend en performancekunstenaar uit Brussel. Ze werd geboren in Teheran en groeide op in Duitsland, waar ze theaterkunsten studeerde aan de Ludwig-Maximilian Universiteit in München. Ze vervolgde haar opleiding aan de Sorbonne Nouvelle in Parijs en studeerde vervolgens scenografie aan de La Cambre School of Visual Arts in Brussel. Haar studie leidde haar uiteindelijk naar de grens tussen theater en beeldende kunst.

In 2004 ontmoette ze de Amerikaanse avant-garde regisseur Robert Wilson, die haar introduceerde in zijn artistieke laboratorium in New York, waar ze op een vergelijkbare geïntegreerde manier werkten: fotografie, performance, video, choreografie, geluid en licht beïnvloeden elkaar als partiële fragmenten van moderne (beeldende) kunst. Haar visuele installaties en performances zijn utopische benaderingen van de werkelijkheid, die zich ook bevinden op de grens tussen herkenbaar en vervreemdend, tussen waarheid en illusie.