‘Vriendschap is het medicijn tegen de isolatie die we vaak ervaren binnen supremacistische samenlevingen.’
— Kate Johnson, Radical Friendship

Whispered Dreams begon als een reeks brieven en teksten die werden uitgewisseld tussen Mona (een schrijfster en actrice uit Teheran) en Fariborz. Ze zijn hechte vrienden en leden van hetzelfde collectief dat sinds 2011 actief is in Teheran. Vanuit deze teksten herbekijken ze hun verbondenheid, vriendschap en artistieke samenwerking, vertrekkend vanuit hun geleefde ervaringen—die van Fariborz in Amsterdam en die van Mona in Teheran. Door de fysieke afstand vindt hun samenwerking op afstand plaats, wat bepaalde uitdagingen met zich meebrengt in hun creatief proces en performatieve opstellingen. Die afstand is een integraal onderdeel van het concept van het werk en stelt uitdagingen, vooral in relatie tot de rol van het publiek.

‘Vriendschap’ is het centrale thema dat ze onderzoeken in Whispered Dreams, waarin Fariborz verschillende aspecten van vriendschap bevraagt—zoals zelfcensuur, afstand, afwezigheid en aanwezigheid als concepten—en onderzoekt hoe deze kunnen worden vertaald naar een fysieke ruimte die het publiek actief betrekt.