Amanda E. Metzger behaalde een BA in mediakunst aan de Hogeschool voor de Kunsten in Zürich en een MFA in Fine Arts aan de LUCA School of Arts Brussel. In haar werk verkent ze de netwerktheorie door te experimenteren met het decentraliseren van zichzelf en eigent ze zich technologie toe om maatschappelijke constructies te exploiteren en te herdefiniëren. Haar werk omvat verschillende media, zoals installaties en video's, maar ook objecten en foto's. Haar werk is onder andere tentoongesteld in Leipzig, Brussel, Basel en Zürich. 

Ever, 2023 

De installatie Ever bevat AI-gegenereerde dagboekaantekeningen geschreven door een GPT-3 model dat is afgestemd op de dagboeken van de kunstenaar van de afgelopen dertien jaar. Op deze manier is de kunstenaar in staat om inzicht te geven in haar geheimen, gedachten en verlangens zonder de werkelijke waarheid te onthullen. Door NFT's te creëren met haar herinneringen, biedt ze de mogelijkheid om een nooit eindigend verhaal over zichzelf te creëren, dat mensen mogelijk gezelschap houdt na haar leven. De dagboekaantekeningen kunnen worden gegenereerd via de website www.ever.metzger.love door het publiek en worden opgeslagen op de blockchain.

De kus, 2021 

De video toont de kunstenaar die een deepfakes-dubbelganger van zichzelf kust, waarbij het algoritme soms meer en soms minder succesvol is in het begrijpen waar het te bedekken gezicht begint en waar het zal beginnen te versmelten met dat van de ander.

www.amandaemetzger.net
Instagram

Het werk van Jannes Snyers (België, 1997) gaat over het virtuele en het reële en onze eigen connecties daarmee. Hij is geïnteresseerd in de manieren waarop deze werelden naast elkaar kunnen bestaan, met elkaar kunnen spelen of in elkaar kunnen overgaan. Uitgaande van het idee dat mensen verhalen samenstellen om hun eigen individuele ervaringen op een collectieve manier te verklaren, creëert Snyers fragiele intermediaire arrangementen met motieven ontleend aan het imaginaire, het symbolische en het reële. Deze arrangementen bevatten vaak verborgen opkomende eigenschappen, wat resulteert in een visuele taal die zowel speels als mysterieus is en tegelijkertijd de spanning van het ontdekken van fragmenten van een door feedback geïnduceerde cryptische memoires weerspiegelt.

 

 https://root.servitor.space
Instagram

Hoe vertaal je de tactiliteit en flexibiliteit van textiel naar een virtueel beeld? Michaela Armani experimenteert met licht, monochrome en gekleurde beelden, digitaal en analoog en alles daar tussenin. Ze onderzoekt de relatie mens-computer-codering. 
Dit onderzoek creëert een taal die het digitale met het haptische verbindt in een spel van toeval en controle. Hierdoor daagt Michaela ons realiteitsbesef uit, waarbij het virtuele steeds meer ingrijpt in ons dagelijks leven. Vanuit het immateriële ontstaan nieuwe perspectieven op onze relatie met de omgeving waarin we ons bewegen. Daarnaast stelt dit onderzoek ook onze behoefte aan een fysieke relatie met materie ter discussie. Het virtuele beeld weerspiegelt de werkelijkheid - alsof die niet kan worden uitgefilterd.

 

Cesar Vromman (24) behaalde een masterdiploma theater aan KASK Hogeschool voor de Kunsten in Gent, terwijl Quinten Vanagt (24) een masterdiploma multimediakunst behaalde aan dezelfde instelling.  Beide kunstenaars komen uit Brussel en delen een langdurige persoonlijke en artistieke band, waardoor er een diepe creatieve synergie tussen hen is ontstaan. Ze begonnen aan Futures Lost, een onderzoeksproject dat de grenzen van hun artistieke exploratie wil verleggen. Terwijl de artiesten in dialoog blijven door middel van verschillende andere artistieke en activistische projecten, zetten ze hun passie voor subversieve ervaringen verder.

Futures lost

Een verkenning van de diepgaande paradigma verschuivingen en dualiteiten welke het digitale tijdperk met zich meebrengt. Een duik in de betoverende en onttoverende krachten die onze hedendaagse wereld drijven.Via dit artistiek onderzoek nodigen we je uit om aan een reflectieve reis te beginnen, die gevestigde structuren uitdaagt en tot dialoog uitnodigt. Futures Lost is het tweede hoofdstuk van een uitgebreider onderzoeksproject. Het transformeerde van een live theatervoorstelling tot een video-installatie.

César Instagram
Quinten Instagram

Mischa Dols werd in 1996 geboren in Amsterdam. Na een aantal jaar in de Nederlandse filmindustrie te hebben gewerkt, verhuisde Dols in 2017 naar Brussel om naar de LUCA Art Academy (Sint-Lukas) te gaan.

In Brussel verkende Mischa de kunstkant van cinema door het maken van korte films en installaties. In 2019 kreeg Dols een beurs voor beeldende kunst aan de Korea National University of Arts in Seoul.

Momenteel werkt Mischa aan de ontwikkeling van mijn experimentele filmpraktijk en probeert hij cinema en online visuele talen kritisch samen te voegen.

Online Bodies

Online Bodies onderzoekt de manifestatie van het lichaam in virtuele ruimtes. De film bestaat uit zeven non-causale delen, ze tonen elk een andere blik op het online lichaam. De film toont lichamen in transitie: een deepfaked porno acteur, een 3D model dat gereproduceerd wil worden, aan groep genetisch gemodificeerde mensen die in een alien leven, vier vrienden die cyborg modificaties bespreken, een lichaam dat niet de roltrap op komt. Samen leggen ze de nadruk op een ruimte ergens tussen het fysieke en het virtuele.

Instagram