In aanloop naar Folded : Whites verhuisde Ilke Cop haar atelier naar de expositieruimte van Pilar. De werken die ze hier vervaardigde ontstonden dan ook in relatie met de ruimte.
Vloeiende stoffen en ronde vormen contrasteren met de strakke architectuur.
De kunstenaar beperkt haar kleurenpalet voor deze expositie tot groen en wit. Wit als echo van de white box van de exporuimte, een vaak uitgedaagd, maar toch gekoesterd concept in de hedendaagse kunst. Maar de keuze voor wit houdt veel meer in: “Wit is een luxe, een voorrecht”, zegt Cop hierover, “het verwacht een bepaalde steriliteit en zorg en dat is niet iets dat voor iedereen weggelegd is.” De link naar het probleem van White privilege, een vaak voorkomend thema in Cop’s praktijk, wordt snel gelegd, maar ook het concept van genderongelijkheid wordt hier aangeraakt. Wit is de kleur van zuiverheid, maagdelijkheid, iets dat verwacht wordt van het vrouwelijke, maar ook de titel Folded : Whites doet meteen denken aan de huishoudelijke taken die traditioneel uitgevoerd werden door vrouwen.

Groene textielwerken contrasteren hiermee, een hint naar het meestal exuberante kleurenpalet van de kunstenaar.
Cop experimenteert met nieuwe vormen en media, zo wordt haar eerste sculpturale werk hier gepresenteerd, een buste van de kunstenaar zelf. Er kan echter een beweging naar meer abstrahering in de kleinere schilderijen opgemerkt worden. De grens tussen het decoratieve en inhoudelijke wordt op de spits gedreven en valt soms helemaal weg. Door de integratie van stoffen als scheidingswanden in de ruimte wordt deze grens nog meer onderzocht.

Ilke Cop (°1988) is kunsthistorica, lanceerde in 2015 haar eigen modelabel en begon in 2019 met haar kunstenpraktijk. Door middel van schilderijen en installaties creëert ze grootschalige hedendaagse allegorieën waarbij zelfportretten een centrale rol innemen. Naast representatie van de vrouwelijke kunstenaar doorheen de kunstgeschiedenis komen thema's zoals privilege, materialisme en het koloniale verleden van België aan bod. Haar prille kunstcarrière leverde reeds erg mooie projecten op, zoals inclusie in het Kunstenfestival Watou, Pass & Belgicart en een solotentoonstelling bij Tatjana Pieters in Gent. In het voorjaar van 2022 toonde ze werk op NADA New York en ze zal werk tonen op NADA Miami deze herfst.

Luca Vanello onderzoekt in zijn praktijk hoe we via kunst tot nieuwe vormen van ‘togetherness’ kunnen komen. Daarbij stelt hij de overheersing van het menselijke perspectief in vraag. Zo creëert hij hybride sculpturen waar organisch materiaal versmolten met plastics een nieuw lichaam vormen. Hoe verhoudt de mens zich tot die veranderende omgeving waartoe hij behoort? Zowel technologische als organische materialen maken deel uit van dit vraagstuk. Wanneer bladeren van planten een plek krijgen in zijn werk, ondergaan ze een transformatieproces. Na een weektijd in een chemisch bad verdwijnt het chlorophyl dat de groene kleur vasthoudt. Vervolgens hangen de bladeren te drogen. Dan worden ze behandeld worden met een natuurlijke olie. Het organisch materiaal komt tot stilstand maar de vorm blijft bewaard. 

Luca Vanello is een Italiaans-Sloveense kunstenaar die afwisselend in Berlijn en Brussel woont. Hij studeerde af aan de Universität der Künste Berlin en behaalde een MFA aan de Slade School of Fine Arts, Londen. In 2021 voltooide hij de residentie aan het HISK, Gent. 
Geselecteerde tentoonstellingen zijn onder meer: KW Institute for Contemporary Art, (3 ½) Berlin (solo), M HKA, Antwerpen, Extra City, Antwerpen, Netwerk Aalst, Aalst; Kunstenfestival Watou 2021, Watou; Sonsbeek 2020-2024 Samenwerking met HISK, Arnhem; MUSEION (Casa Atelier), Bolzano (solo); Centre de la Gravure et de L'Image imprimeé La Louvière; CIAP, Genk; Qalandiya Internationale Biënnale, Ramallah; Fondazione Ratti, Como; Banff Centrum voor de Kunsten, Canada.
Aankomende tentoonstellingen in 2022 zijn in het Maison des Arts George & Claude Pompidu, Cajarc; Pilar Gallery, Brussel; Verbeke Stichting, Kemzeke (solo); Biennale d'Enghien 2022, Einghen.