Kieran Daly is een Amerikaanse componist en gitarist met een concentratie in experimentele monofone muziek. Zijn werk richt zich op een sceptische, eerste-principes benadering die wordt toegepast in verschillende formele contexten met behulp van iteratieve processen, microstemming en glijden, en puls salience als morfologische determinanten. Een deel van zijn productieve werk is gepresenteerd door CHIMEFest, Issue Project Room, Liverpool Biennial, Madacy Jazz, Museum of Modern Art, Poetry Project, Pioneer Works, Pitchfork, Segue Foundation, Triple Canopy en Wire Magazine.

Augustė Vickunaitė is een geluidsexperimenteel kunstenaar met een achtergrond in natuurkunde. Ze gebruikt uitsluitend oude bandrecorders om geluiden af te spelen, op te nemen en te creëren. 
Ze articuleert verschillende lagen van opnames, waaronder gevonden materiaal, veldopnames, stem, muziekinstrumenten, objecten en het hele spectrum van storingen van in verval geraakte technologie. Auguste is gespecialiseerd in tapemuziek, noise en collagemuziek en staat bekend om haar theatrale en donker humoristische benadering, waarbij ze vaak gebruik maakt van fouten in analoge audioapparatuur. Haar solowerk bestaat uit tapeloops en collages van gevonden audiotapes. 

Tot haar meest opmerkelijke optredens behoren optredens in zalen als Studium P en Retrito Smarsas in Vilnius, Cafe Oto in Londen, Km28 en Volksbuehne (Psychic Liberation series in Roter Salon) in Berlijn, Fylkingen in Stockholm en vele andere. Ze heeft ook deelgenomen aan festivals als Seanaps (Leipzig), Braille Satellite (Litouwen), Troglobatem (Stuttgart) en heeft radiokunstwerken gemaakt voor onder andere Cashmere Radio in Berlijn, Rasų Radijas in Vilnius en KunstRadio in Wenen.

Seijiro Murayama (Nagasaki, Japan) begon met geïmproviseerde muziek in 1972 en werd sterk beïnvloed door Vinko Globokar en Fumio Koizumi. Nadat hij in 1982 afstudeerde aan de Universiteit van Tokyo, toerde hij met Keiji Haino door de VS. Terug in Japan sloot hij zich aan bij K.K. Null's noise/rock band A.N.P. (Absolut Null Punkt) terwijl hij zich verder verdiepte in vrije improvisatie. In 1999 verhuisde Murayama naar Frankrijk, waar hij zijn werk uitbreidde naar dans, theater en performance. Hij werkte samen met muzikanten als Jean-Luc Guionnet, Eric La Casa, Axel Dörner en Cyprien Busolini. In 2013 keerde hij terug naar Japan en verlegde zijn artistieke focus naar de interdisciplinaire relaties tussen muziek en andere kunstvormen, waarbij improvisatie een belangrijk aandachtspunt was. Murayama's benadering benadrukt ruimtes/plaatsen, de energie van het publiek en de perceptie van stilte.

Axel Dörner (Köln, Duitsland) begon op 9-jarige leeftijd met pianospelen en op 11-jarige leeftijd met trompetspelen. Hij studeerde bij Jon Eardley (1983-1986) en later aan de Musikhochschule in Keulen. Dörner trad op in verschillende groepen, waaronder The Streetfighters, Die Enttäuschung en Monks Casino. In 1994 verhuisde hij naar Berlijn en begon zijn onderzoek naar uitgebreide trompettechnieken en muzikale structuren die hem leidden tot samenwerking met Robin Hayward, Andrea Neumann en Annette Krebs. Dörners solowerk begon met Trumpet (2001). Sindsdien is zijn discografie uitgebreid tot meer dan 150 releases, waaronder een aantal samenwerkingen met Murayama, waarvan 'Afore 2' de laatste is.  Sinds 2000 heeft hij een elektronische uitbreiding van zijn trompetmuziek ontwikkeld, waarmee hij zijn eigen taal heeft gecreëerd. Dörner staat bekend om zijn unieke benadering van vrije improvisatie en zijn niet-hiërarchische samenwerkingen in ensembles.