4nouki is gevestigd in Brussel en produceert een elektronisch project dat het midden houdt tussen experimentele art-pop en ambientmuziek. Haar debuut-EP Fallen Angel, uitgebracht in het najaar van 2023 bij het in Marseille gevestigde Olga Productions, onthult een dromerig universum waarin nevelige synthesizerstrings en veldopnames vermengd worden met melancholische popmelodieën. Als beeldend kunstenaar begeleidt ze haar nummers en liveoptredens met 3D-projecties, waardoor de toeschouwer wordt ondergedompeld in haar universum.

BΞNNY BØØ is cosmic loser energy. Na een breakup die alles op zijn kop zet - zo gaat het altijd - herontdekt Ben zijn eerste liefde: de gitaar. Broke as fuck and a lotta bad luck.

James Frida is het extraverte alter ego van de introverte Jeroen Bossee. De zingende rapper - of rappende zanger, whatever floats your boat - afkomstig van 't zeetje, maakt al muziek sinds hij kind was.

Hij is een technisch onderbouwde rapper met smooth flows en complexe rijmschema's, en een affiniteit voor de melodieuzere kant van het genre. Nu woonachtig in Brussel en door vele stijlen beïnvloed, is z'n muziek moeilijk vast te pinnen. Hij switcht zonder moeite tussen diepgaande introspectie en hard-hitting bravado.

Elke release is een zoektocht, een spiegel, of soms ook gewoon een pure banger - maar altijd 100% James Frida.

Net iets meer dan een jaar na de release van hun eerste EP Class Craic, is Stonks al een heel andere band geworden.

Er zijn wijzigingen geweest in de bezetting, zo neemt Antoine nu de baspartijen voor zijn rekening maar belangrijker nog: het afgelopen jaar heeft ertoe geleid dat elk bandlid zich “vragen is gaan stellen die ze nooit eerder hoefden te stellen.”

Als reactie daarop besloot Stonks hun angsten van zich af te schrijven via een periode van intense creatieve onderdompeling, met hulp van hun langdurige medewerker painful2remember, voor de vijf nummers op deze nieuwe EP. De sound blijft postpunk-noise, maar de invloed van de shoegaze-scene illustreert prachtig de evolutie van de Brusselse band.

Het levert een verzadigde klankwereld op waarin introspectie de uitbarsting rechtvaardigt. Met een gemiddelde leeftijd van 22 heeft de “leiderloze” band zich ontwikkeld en afstand genomen van hun hybride identiteit als neo-stedelingen “tussen bos en stoep.” De onbezonnen geest van Class Craic ligt nu achter hen; Stonks omarmt volledig het verlies van lichtheid en laat de sfeer verdonkeren.

Geconfronteerd zij het met tegenzin met het einde van de onschuld, houdt het viertal de spanning vast en wint het aan diepgang, steeds krachtig ondersteund door de zwevende koperklanken van de onmisbare trompettist Mathis, die afhankelijk van de stemming ofwel een vervormde doodsklok laat weerklinken of filmische melancholie oproept.

Zoals vele van hun illustere voorgangers is Stonks in de eeuwige put van existentiële twijfel gedoken, en met deze nieuwe EP "badger" durven ze contrasten uit te lichten, dubbelzinnigheid te omarmen en hun reflecties te orkestreren met een ontstellende maturiteit.

Na twee EP's waarmee hij zich stevig in België vestigde, brengt Edouard van Praet nu zijn debuutalbum ‘Mascarades’ uit, een logisch maar gedurfd vervolg op zijn eerdere rockexperimenten (‘Doors’ in 2021, ‘Cycles’ in 2022). Het album bevat voornamelijk Franstalige zang en een openheid voor elektronische klanken.

Edouard van Praet schudt de boel op met ‘Mascarades’, een debuutalbum waarop rock flirt met elektronica zonder zich ooit te laten beperken door de codes van het ene of het andere genre. Tussen spookachtige ballads in de stijl van Tom Waits en koortsachtige technoblasts vervaagt hij met verontrustend gemak de grenzen tussen genres. Een iconoclastische en eclectische aanpak, maar consistent in zijn voortdurende zoektocht naar avontuur. Op het podium is de energie rauw, de show wild, oscillerend tussen rock, glam en techno in gecontroleerde chaos. Met zijn houding van verdoemde crooner en gemanierde punk legt Edouard een magnetische podiumsignatuur op die niemand onverschillig laat.